Let the redeemed

Beste vriend van Tin Speransa,

Goede Vrijdag. Voor mij persoonlijk een van de indrukwekkendste dagen van het jaar. Sinds ik The Passion (de film) heb gekeken, al heel wat jaren geleden, heeft deze dag een diepere lading gekregen. Het heeft me nog meer bepaald bij het offer wat Jezus heeft gebracht. Waren het vroeger alleen woorden, nu heb ik er al jaren een beeld bij. Nu weet ik wel dat het lijden van Jezus niet in beelden is uit te drukken, of dat je als mens kan voelen wat Hij voelde, maar toch heeft het mij laten beseffen hoe heftig het is. Hoe nodig het is. 

Gelukkig bleef het niet bij die vrijdag. Het werd Pasen en Jezus liet zien dat hij sterker is dan de dood. Jezus liet zien hoe lief hij ons heeft. Hoe veel hij van jou houdt! Zonder Pasen geen leven. Zonder Pasen geen Hoop.

Sta dáár eens bij stil. De opgestane Jezus geeft leven, Hij geeft Hoop.

Janjaap

Jezus kwam zes dagen vóór het Paasfeest naar Betanië, waar Lazarus woonde. Lazarus was de man die gestorven was en door Jezus weer levend gemaakt was. Ze maakten een maaltijd voor Hem klaar. Marta bediende Hem. Lazarus zat samen met nog andere mensen met Hem aan tafel. Maria nam een pond dure parfum, echte nardus-olie Deze olie werd uit de wortels van de nardusplant gemaakt en had een heerlijke geur, en zalfde daarmee Jezus’ voeten. Daarna droogde ze zijn voeten af met haar haren. De heerlijke geur van de parfum was door het hele huis te ruiken. 

Johannes 12:1-4 BB

We leven in een bijzondere tijd. Corona en de oorlog in de Oekraïne beheersen ons nieuws en daarmee ook veel van onze gedachten. Soms denk je bij jezelf: waar is God in deze tijd? Waarom worden zoveel onschuldige mensen brutaal van het leven beroofd?

En in die tijd vieren we nu Pasen. Staan we stil bij wat in het verleden gebeurde. En waarvan ik geloof dat het ons leven nu beïnvloedt! Waarom zouden we het anders vieren? Moeten we het nog wel vieren?

Het verhaal hierboven speelt zich ook af in een bijzondere tijd: vlak na de opstanding van Lazarus, en vlak voor het joodse Pesach feest. Het wordt door Johannes allebei expliciet vermeld. En als Johannes dat doet, doet hij het vast niet voor niets. Ik zie een parallel met onze tijd. Waar dit verhaal zich afspeelt tussen de opstanding van Lazarus en het sterven van Jezus, leven wij na de opstanding van Jezus en voor zijn wederkomst. 

En daarbij kunnen we wat leren van Maria. Jezus had net haar broer uit de dood opgewekt, en ze wist dat daardoor de joodse leiders Hem naar het leven stonden. Waarom geloofden ze niet gewoon in deze Verlosser? Zij had met eigen ogen gezien dat Jezus sterker is dan de dood. Daarom gaf ze het meest kostbare van zichzelf – een dure fles parfum met de waarde van bijna een jaarsalaris – voor het minste van Jezus, zijn voeten.

Wij leven na Pasen, en zien nog steeds dat mensen elkaar het leven willen ontnemen. Laten wij daarbij net als Maria niet vergeten dat Jezus groter dan de dood is. En laten we de komende paasdagen net als zij tijd doorbrengen aan de voeten van Jezus. Hem aanbidden. Zoals het lied ‘Let the redeemed’ het uitjubelt als een dure fles parfum. Het boeit niet wat dat kost. Het is alles van ons voor het minste van Jezus.

Marcel

Loof God in zijn heilige woning,

Loof Hem in zijn machtig gewelf,

Loof Hem om zijn krachtige daden,

Loof Hem om zijn oneindige grootheid

Psalm 150

Als zanger en koorlid ben ik ongetwijfeld bevooroordeeld, maar ik zie vaak uit naar het moment in de hemel dat we met alle christenen God mogen prijzen en bezingen. Iets wat wij op aarde goed met psalm 150 kunnen doen. De engelen hebben het voorrecht nu al non-stop God te mogen aanbidden, hoe gaaf! Het lied “Let the redeemed” zie ik als een soort voorproefje: een kijkje in de toekomst. Ik vind het zo’n machtig lied waarin elke zin weer een stukje van de grootsheid van God beschrijft. Elke keer als ik dit lied mag zingen met het koor, geeft mij dat weer kippenvel. Ons koor bestaat uit ongeveer 50 mensen, maar stel je eens voor: dat we met miljoenen mensen dit lied zouden mogen zingen: hoe gaaf zou dat zijn! 

Binnenkort staan we stil bij het paasverhaal: de opstanding van Jezus. Een hoopvolle gebeurtenis die wordt bezongen in zoveel gave liederen, zoals “Christus, onze Heer verrees”, “Living Hope” of “Man van smarten”. Nadat Jezus was opgestaan, beloofde Hij dat Hij terug zou komen. Dan zal er een tijd aanbreken waarin geen pijn en oorlog zal zijn. Waar mensen niet als beesten te keer gaan in woonwijken. Waar haat niet meer de overhand heeft, maar de liefde altijd regeert! 

Nu al mogen we met onze stemmen Hem danken voor de overwinning op de dood. Maar zelfs het grootste koor op aarde is een speldenprikje vergeleken het reusachtige koor waar we deel van mogen zijn na de terugkomst. “Let the redeemed” moedigt ons desondanks vast aan: laten wij, die verlost zijn, zingen over Zijn majesteit, Zijn rechtvaardigheid, Zijn machtige werken! Laten we God aanbidden: alleen of met grote koren! Nu op aarde en straks in de hemel. De dichter van psalm 150 zal daar duizenden jaren geleden ook vast van hebben gedroomd.

Matthijs
Tenor