Living Hope
Ik ben gevraagd een stukje te schrijven over dit prachtige lied. Met recht een eer!
Tijdens het voorbereiden van dit lied werd ik al geraakt door de krachtige tekst van dit lied.
Mijn hele wezen wordt aangesproken als ik de tekst van dit lied lees, helemaal als het versterkt wordt door de muziek. De eerste zinnen alleen al: hoe hoog zijn soms de bergen die we moeten beklimmen, en hoe moedeloos voelen we ons daar soms midden in die klimtocht. En hoe mooi is het, dat God dat met zijn liefdevolle hand door het diepste donker uitstrekt en ons zelf er uit trekt. De dood heeft geen grip meer op ons, elke keten is verbroken! Alles juicht in mij bij die gedachte, al verlies ik soms het zicht daarop.
Het helpt mij om weer terug te gaan naar dat moment, die het lied ook beschrijft. Dat je daar eigenlijk het toneel opstapt en je verwondert: toen kwam die morgen, die de belofte verzegelde… Je ziet de adem terugkeren in Jezus’ lichaam en zijn borst rijst weer omhoog: HIJ LEEFT! En daarmee brult de leeuw de overwinning: het graf kan geen claim meer op ons leggen. Ik moet dan altijd denken aan een shot uit de film Narnia, waar Aslan brult en op de gebroken tafels staat. Zo krachtig, bijna angst-inboezemend groot is Hij.
Dit lied eindigt dan ook in een bejubeling van Zijn grootheid, waarbij ik ook tijdens de opnames geroerd werd door de intensiteit die ontstond toen we samen zingen: allemaal in de worship-modus.
Dat vind ik nog het mooiste van weer samen zingen met Tin Speransa: de hoop die we samen doorgeven. Niet alleen aan de luisteraars, maar ook aan elkaar! Helemaal na een corona-jaar waarin we elkaar veel minder konden ontmoeten en bemoedigen was het zo’n fijne afsluiter om elkaar weer te ontmoeten en samen toe te zingen; praise His name!
Marit